و......
ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
تولدت مبارک زوربای ایران
((دانه برفی اگر بودم
از پنجره اتاق تو پایین می امدم
تو را می دیدم
بعد از ان اب می شدم))
کودکان جهان با نام من به دنیا می ایند
با نام من دروغ می گویند
با نام من چاقو می کشند
من بند نافم را
به موزه بریتانیا فروخته ام
با کشتی قراضه ای
که پهلو گرفت کنار مادرم
..............
نه. خوابی ندیده ام
شاید طرف امده و رفته است
بیهوده چرا وقت تلف کنیم
سلام
حال همه ما خوب است
ملالی نیست جز گم شدن گاه به گاه خیالی دور
که مردم به ان شادمانی بی سبب می گویند
با این همه عمری اگر باقی بود
طوری از کنار زندگی می گذرم
که نه زانوی اهوی بی جفت بلرزد و
نه این دل ناماندگار بی درمان
موج های سنگین قیر الود به بدنه ساحل می خورد و بر می گشت تو دریا
وپف نم های اون تو ساحل می پاشید و صدای خراب شدن موج ها منگ کننده بود
و اسمان و دریا مست کرده بودند
و دل هوا به هم می خورد و دل دریا اشوب می کرد و اسمان داشت بالا می اورد
و صدای رعد مثل چک تو گوش ادم می خورد و از چشم ادم ستاره می پرید و موج ها رو سر هم سوار می شدند.
عکاس
از صحنه عکس میگیرد
یک درخت
با سه برگ باز مانده
قهوه ای.نارنجی.زرد
((لطفا عکس نگیرید/ظاهرم بد نیست/ولی باور کنید/از درون زنگ زده ام.))
عکاس
به حرف کشی اعتنا نمیکند.
همیشه کاری ناکرده میماند/در حالی که/ما رفته ایم/ما میرویم و کفشهای ما/بر جا میماند/زندگی زوزه ی غمگین سگیست/که از شب میگذرد/ /زندگی.زندگی.زندگی/چیست زندگی.چیست/زندگی چیست/زندگی اتفاقی ست/که ابلهی/ان را/تکرار میکند.